ในทุกๆปีวันที่ 12 สิงหาคมเราจะนิยมเรียกกันว่าวันแม่ บางท่านอาจจะพาแม่ไปทำบุญหรือทำกิจกรรมเรียกได้ว่าเป็นวันที่รวมครอบครัวไว้ อีก1วันก็ได้นะคะ
ประวัติความเป็นมาในวันแม่แห่งชาตินี้ทุกคนที่อยู่ไกลไม่ว่าจะอยู่ไหนมักจะ พากันกลับถิ่นฐานเพื่อไปมอบความรักให้กับแม่ของตนเองและบางสถานที่ก็จะมีการ สังสรรค์ในวงศ์ศาคณาญาติอีกด้วย

เนื่องจากวันสำคัญนี้ตรงกับวันเฉลิมพระชนมพรรษาของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถคือ วันที่ 12 สิงหาคม อันเป็นวันคล้ายวันเสด็จพระราชสมภพและถือว่าเป็นวันแม่ของชาติด้วย
แต่เดิมนั้น วันแม่ของชาติได้กำหนดเอาไว้วันที่ 15 เมษายนของทุก ๆ ปี ทั้งนี้เป็นไปตามมติของคณะรัฐมนตรีประกาศรับรอง เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2493 ซึ่งได้พิจารณาเห็นว่าการจัดงานวันแม่ของสำนักวัฒนธรรมฝ่ายหญิง สภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้รับมอบหมายให้จัดงาน วันแม่ มาตั้งแต่วันที่ 15 เมษายน พ.ศ.2493 เป็นครั้งแรกเป็นต้นมานั้นได้รับความสำเร็จด้วยดี ด้วยประชาชนให้การสนับสนุนจนสามารถขยายขอบข่ายของงานให้กว้างขวางออกไป มีการจัดพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนา การประกวดคำขวัญวันแม่ การประกวดแม่ของชาติ เพื่อให้เกียรติและตระหนักในความสำคัญของแม่ และเพื่อเพิ่มความสำคัญของวันแม่ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ด้วยเหตุนี้งานวันแม่จึงเป็นวันแม่ประจำปีของชาติตามประกาศของรัฐบาลฯพณฯ จอมพล ป.พิบูลสงคราม แต่โดยทั่วไปเรียกกันว่าวันแม่ของชาติ
ต่อมาถึง พ.ศ.2519 ทางราชการได้เปลี่ยนใหม่ให้ถือเอาวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ คือ วันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่แห่งชาติ เริ่มในปี พ.ศ.2519 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน
วันแม่แห่งชาติ เป็นวันที่ทางราชการกำหนดในวันที่ 12 สิงหาคม ของทุกปี และถือว่าเป็นวันสำคัญยิ่งของปวงชนชาวไทย โดยกำหนดให้ถือว่า “ดอกมะลิ” สีขาวบริสุทธิ์เป็นสัญลักษณ์ของความดีงามของแม่ผู้ให้กำเนิดแก่เรา และเป็นวันที่ทุกคนน้อมใจกันเพื่อถวายพระพรแก่องค์สมเด็จพระราชินีแม่ของ แผ่นดินของเรานะคะ
สิ่งที่ควรปฏิบัติในวันแม่แห่งชาติ
1.    ประดับธงชาติตามอาคารบ้านเรือน
2.     จัดกิจกรรมต่าง ๆ เกี่ยวกับวันแม่ เช่น การจัดนิทรรศการ
3.    จัดกิจกรรมเกี่ยวกับการบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ ทำบุญใส่บาตรอุทิศส่วนกุศล เพื่อรำลึกถึงพระคุณของแม่
4.    นำพวงมาลัยดอกมะลิไปกราบขอพรจากแม่และของสำคัญเกี่ยวกับสุขภาพเพื่อให้แม่มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
5.    พาแม่ไปทำบุญต่างๆตักบาตรร่วมกับแม่หรือผู้ที่มีบุยคุณเปรียบดังแม่ได้นะคะ(สำหรับผู้ที่ไม่มีแม่ก็ทำได้ตามข้อ5นี้เลยคะ)
วันแม่แห่งชาติในประเทศต่างๆทั่วโลกดังนี้
อาทิตย์ที่สองของเดือนกุมภาพันธ์        นอร์เวย์
8 มีนาคม         บัลแกเรีย, แอลเบเนีย
อาทิตย์ที่สี่ในฤดูถือบวชเล็นท์ (มาเทอริง ซันเ ดย์)       สหราชอาณาจักร, ไอร์แลนด์
21 มีนาคม (วันแรกของฤดูใบไม้ผลิ)            จอร์แดน, ซีเรีย, เลบานอน, อียิปต์
อาทิตย์แรกของเดือนพฤษภาคม          โปรตุเกส, ลิทัวเนีย, สเปน, แอฟริกาใต้, ฮังการี
8 พฤษภาคม         เกาหลีใต้ (วันผู้ปกครอง)
10 พฤษภาคม       กาตาร์, ซาอุดีอาระเบีย, ประเทศส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้, บาห์เรน, ปากีสถาน, มาเลเซีย, เม็กซิโก, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์, อินเดีย, โอมาน
อาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคม          แคนาดา, สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน), สาธารณรัฐประชาชนจีน, ญี่ปุ่น, เดนมาร์ก, ตุรกี, นิวซีแลนด์, เนเธอร์แลนด์, บราซิล, เบลเยียม, เปรู, ฟินแลนด์, มอลตา, เยอรมนี, ลัตเวีย, สโลวาเกีย, สิงคโปร์, สหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, ออสเตรีย, อิตาลี, เอสโตเนีย, ฮ่องกง
26 พฤษภาคม      โปแลนด์
27 พฤษภาคม      โบลิเวีย
อาทิตย์ที่สุดท้ายของเดือนพฤษภาคม       สาธารณรัฐโดมินิกัน, สวีเดน
อาทิตย์แรกของเดือนมิถุนายนหรือ อาทิตย์ที่สุดท้ายของเดือนพฤษภาคม ฝรั่งเศส
12 สิงหาคม    ไทย (วันเฉลิมพระชนมพรรษาสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ)
15 สิงหาคม (วันอัสสัมชัญ) คอสตาริกา, แอนท์เวิร์ป (เบลเยียม)
อาทิตย์ที่สองหรือสามของเดือนตุลาคม อาร์เจนตินา (Día de la Madre)
28 พฤศจิกายน     รัสเซีย
8 ธันวาคม            ปานามา
22 ธันวาคม          อินโดนีเซีย
ในวันนี้ท่านใดได้พาแม่ไปทำบุญหรือแม้แต่ทำสิ่งดีๆเพื่อเป็นศิริมงคลกับ ชีวิตแล้วนั้นเราจะได้รับพรอันประเสริฐจากเบื้องบนและเมื่อเราได้รับพรจาก แม่ก็หมายถึงจะเป็นอานิสงส์สูงสุดของชีวิต วันนี้เป็นการขมากรรมกับผู้ใหญ่ได้ดีทีเดียวนะคะเพราะฉะนั้นท่านใดที่คิดว่า เคยตำหนิแม่หรือผู้ให้กำเนิดนั้นเรามารวมใจกันขอขมาท่านด้วยนะคะอีกอย่าง ท่านจะเกิดความสุขและพรอันประสิทธิ์จงมาถึงแก่ท่านนะคะเพราะฉะนั้นอย่าปล่อย เวลาผ่านไปนะคะท่านจะเสียใจนะคะเพราะฉะนั้นเมื่อเกิดการผิดพลาดมาแล้ววันนี้ เป็นวันดีๆคะและให้นึกเสมอว่าถ้าไม่มีแม่ไม่มีท่านเราจะจะไม่มีวันนี้หรือ ไม่ได้เกิดมาเพื่อพบกับสิ่งต่างๆได้เลยนะคะเพราะฉะนั้นควรระลึกนึกถึงการให้ อภัยและเรื่องดีๆคะแล้วท่านจะพบกับครามสำเร็จกับชีวิตนะคะ
บทความ อาจารย์อมัณตา